Van de uren die een gemiddelde werknemer (werkgever trouwens ook) werkt, valt zomaar een kwart af als inproductieve tijd. Koffie halen, naar de WC, even internetten, onzintelefoontje, kletspraatje, voor je uit staren, pauze, even online shoppen, de dag is zo gevuld! En van de uren die dan overblijven valt weer een heleboel af vanwege slechte planning. Een uur tijd over tussen twee afspraken in, files, een afspraak om 9 uur (het heeft geen zin om op te starten voor dat half uurtje ervoor), afspraken die te laat zijn, wachten op de printer of systeembeheer, ga zo maar door.
Kortom; je mag blij zijn als je de twintig uur effectief werken in een week haalt. Als je dan net zoals ik een concentratieprobleem hebt, hoef je er eigenlijk al helemaal niet aan te beginnen. Ik plan mijn eigen tijd en werk vanuit huis. Dat zou makkelijk moeten zijn. Het probleem is alleen dat ik het voor elkaar krijg om mezelf af te leiden. Even nog een bakje koffie. Hé, ’n Facebook melding. Ah, een kattenfilmpje. Er komt een mailtje binnen (oh, Sale bij Asos!). Zou die factuur nou onderhand betaald zijn? Even de bank checken. Oh, daar liggen kruimels, even snel stofzuigen. Er staat hier van alles scheef, dat moet recht gezet worden… Ja, ik weet het, mijn concentratieprobleem is een van de mindere… Mijn dwangneuroses, die zijn pas erg. Maar dat is weer een heel ander verhaal. Onlangs vertelde dochterlief in haar mentorgesprek dat ze zo snel afgeleid was tijdens het leren. Waardoor dan, vroeg de mentor. Nou, bijvoorbeeld door de fruitschaal, antwoordde ze. Door de fruitschaal? Opperste verbazing bij de mentor. Hoe kun je je nou laten afleiden door een fruitschaal?! Ik snap dat.
De enige manier om goed door te werken, is wanneer ik me helemaal afzonder. Bij voorkeur niemand thuis die ik in de gaten kan houden, het hele huis schoon, zodat ik daar niet tussendoor aan begin, Facebook uit, telefoon achter slot en grendel, radio uit, geen kinderen die dingen komen vragen of naar YouTube filmpjes zitten te kijken (met geluid, de gruwel), geen man die naast me een webinar zit te volgen waarop ik dan stiekem mee kijk. En dan nog… Echt, om 20 uur effectief te werken, heb ik 80 uur nodig. En dan ben ik lekker bezig geweest. Serieus hoor, als je dacht dat klanten, secretaresses of collega’s je agenda verstoren, dan ken je mij nog niet. Ik veroorzaak in mijn eentje meer ruis dan een heel kantoorpark bij elkaar. Maar ach, het houdt me wel lekker van de straat.
De andere kant van de medaille is dat ik alles direct oppak wat binnen komt. Spoedje, ad hoc noodgeval, over een uur een tekst nodig? Kom maar door, ik doe het gelijk! Ik lees alle inkomende mail direct (time-management-technisch heel fout, heb ik me laten vertellen) en ik kan er niet tegen om dingen te laten liggen. Zelfs als iets pas volgende week af hoeft, doe ik het direct. Ik hou gewoon niet van ongedaan werk. Ik gedij veel beter op last minutes dan op planningen. Kortom; mijn onrust is jouw voordeel, want als jij nu vastloopt, sta ik nu voor je klaar. Probeer maar! ;-)
