Deze week kreeg ik een appje van een vriendin en mede-ondernemer. Of ik mee ga naar een ontbijtbijeenkomst. Om 6,45 uur. Say what?! Nou ben ik altijd vroeg op, maar of ik om 6,45 uur al scherp en charmant ben, valt te bezien…. En wat nog het ergste is; daarna gaan ze je natuurlijk proberen lid te maken. En ik kan geen nee zeggen. Met als gevolg dat ik regelmatig aan van alles vast zit wat ik niet wil of kan betalen. Maar goed, het is volgens de bewuste vriendin altijd erg gezellig, dus we gaan het meemaken.
Op zich kwam de uitnodiging op een goed moment. Ik was namelijk net aan het bedenken of ik niet weer eens lid moet worden van een ondernemersvereniging. Ik draai te veel op één klant (risico!) en heb weinig lokale klanten. Om dat te veranderen, moet ik dus nieuwe klanten zoeken. En bij voorkeur in de buurt. Maar hoe? Ik heb het geluk dat ik in de afgelopen 12 jaar nooit actief heb hoeven acquireren. Klanten kwamen altijd via via aanwaaien.
Ik ben wel jaren lid geweest van de lokale ondernemersclub: Ondernemers Kontact Arnhem (waarom met een K??). Daar heb ik reuze gezellige avonden gehad, maar veel business heb ik er niet vandaan gehaald. Dat ligt meer aan mij dan aan de club, want netwerken blijkt namelijk een vak apart te zijn. Ik ben goed in social talk. Gezellig aansluiting zoeken bij vreemden op de een of andere borrel; geen probleem! Vertellen wat je doet, kaartjes uitwisselen, allemaal leuk. Maar daar gaat het niet om bij professioneel netwerken.
Wil je het goed doen, dan bepaal je vooraf wie je wilt spreken en heb je een doel. Je sluit niet klakkeloos aan bij de meest gezellige tafel. Nee, dat doe je met beleid. Naambordjes spotten, inschrijf- en gastenlijsten uitpluizen en daar zijn waar de hot shots zijn. Met een (goed geoefende!) openingszin maak je de eerste subtiele moves en dan val je aan. Laat de kassa maar draaien! In theorie.
Maar dan de praktijk. Ik stortte me er vol in en liep alle gelegenheden af. Alles onder het mom van netwerken. Als ik een gezellig clubje had gevonden, sloot ik me daar naar hartenlust bij aan. En voor ik het wist, hing ik (weer!) als laatste aan de bar en had ik een reuze gezellig avond gehad zonder een enkel nuttig contact. Maar goed, je weet nooit hoe het balletje rolt. Dus bracht ik vele avonden door met het zelfde gezellige clubje. Totdat de lichten aan gingen en ik daar weer stond met zijn vieren. In een lege zaal waar eens tweehonderd man stonden die wél op tijd de weg naar huis wisten te vinden.
Nu ga ik het dus anders doen. Te beginnen met ontbijten. Dan is de kans dat het uitmondt in een bacchanaal al een stuk kleiner. En misschien word ik ook weer lid van OKA. Want ik heb nu, jaren verder, wél genoeg zelfbeheersing om het kort en zakelijk te houden. Ga ik van uit. Denk ik. Hoop ik. En mocht het nou toch weer té gezellig worden, dan hoort dat er bij. Netwerken is tenslotte héél belangrijk voor een ondernemer. Dus nee, ik loop helemaal niet te slempen en te sloeren, ik ben aan het wérk. Je moet vooral niet denken dat ik het leuk vind hoor. Pure noodzaak. Dat snap je toch wel?
