Zaken doen op een manier die bij je past, ik schreef er al eerder over. Nou is jezelf zijn/blijven één ding, iets anders is het selecteren van klanten op karakter. Kun je dat überhaupt maken? Is het logisch en/of slim om klanten af te stoten waar je niet mee klikt? Of moet je je professioneel opstellen en gewoon je werk doen?
Natuurlijk, ik heb een aantal favoriete klanten. (Ik heb écht hele leuke klanten trouwens. Van die mensen waarbij het bijna lullig voelt om een factuur te sturen, maar ja, je moet toch ook eten…) Daarnaast heb ik klanten waar ik gewoon prima mee samenwerk. Ook goed. Maar dan is er nog een buitencategorie: mensen waar ik eigenlijk direct een allergische reactie bij voel. Gebeurt niet vaak, maar stel dat het gebeurt, wat dan? Soms heb je van die mensen met wie het vanaf het begin af aan niet klikt. Vaak weet je dan al dat de samenwerking ook stroef zal verlopen. Inmiddels ben ik zo ver dat ik zo’n (potentiële) klant beleefd afsla. Ook al laat ik omzet liggen en is het arrogant. Ik weet namelijk dat het niet werkt.
Laatst had ik er weer zo een. Gelijk aan de telefoon waren er al irritaties. De dame in kwestie vroeg of ik haar webteksten kon schrijven, maar ze vond me wel duur. Waarom bel je dan geen ander, vraag je je af, maar goed. Beleefd legde ik uit dat ik helemaal niet zo duur ben voor een tekstschrijver en dat ik tenslotte geen student of junior ben. Waarop zij reageerde met: “nou, vergeleken met andere zzp’ers dan.” Sorry?! Met wie vergelijk je dan? De kapster, de stukadoor, de bijles-juf of de psychiater? Gevalletje appels en peren, dacht ik zo.
Anyway, ze had een hoop haast dus ze gaf me toch de opdracht. Anderhalve dag later –op zondag, want ze had tenslotte haast- leverde ik de teksten in, om vervolgens 4 dagen niks meer te horen (wat is er met de haast gebeurd?). Na een rappel van mijn kant kreeg ik een mailtje: ‘het was voor het eerst dat ze werk uitbesteedde, ze had er toch geen goed gevoel bij en deed het toch liever zelf. Of ik daar begrip voor had.’ Uh… nee! Lang verhaal kort; ik had deze opdracht überhaupt niet aan moeten nemen. Bij het eerste contact wist ik al dat het niks zou worden. Zonde van de tijd, de moeite en mijn zondag. De volgende keer vertrouw ik weer op mijn onderbuik gevoel.
Dat gaat trouwens ook wel eens mis, hoor. Zo heb ik ooit de samenwerking met een klant opgezegd omdat ik me beledigd voelde. Ik werd aangesproken op fouten die ik niet had gemaakt, door een jong meisje dat mij zelf verkeerd gebriefd had. Vind ik nog steeds, maar dat hadden we ook fatsoenlijk uit kunnen praten. Beetje jammer dat ik door mijn allergie voor haar een hele leuke klant heb laten lopen. Daar had ik volwassener mee om moeten gaan. Meer hé, al doende wordt men wijs, toch?
Inmiddels ben ik –al lang- geen startende ondernemer meer en maak ik weloverwogen keuzes waarbij mijn intuïtie een grote rol speel. Gaat meestal goed. En die keren dat het niet goed gaat? Daar leer je van. Zelfs op mijn leeftijd. ;-)
